De reünie en HMH (Hannover meets Horst)

Ik begin in herhaling te vallen wanneer ik zeg dat de tijd hier ongelooflijk snel voorbij gaat, maar het is ook echt zo. Over iets meer dan een maand pak ik mijn hele hebben en houden in en vertrek ik weer richting Horst. De scheurkalender die in het begin nog zo dik leek, verandert nu in een klein, zielig stapeltje papier. De dagen binnen af te tellen; Des te meer ik me besef dat ik nog moet genieten van de tijd hier!

Twee weken geleden heeft Hannover kennis mogen maken met de meest knappe, gezellige en lieve dames uit Horst en omstreken. Mijn vriendinnen Jelske, Marion en Juul zijn een weekendje bij me op bezoek gekomen. De vrijdagavond zijn we wezen stappen wat de dag erna goed te merken was. Aangezien we rond vier uur 's nachts in bed lagen en de zaterdagochtend rond negen uur aan het ontbijt zaten, waren we zaterdag overdag niet erg veel waard (en hadden we véél te melige zin). We zijn door de stad gewandeld, hebben wat dingen bezichtigd en hebben gewinkeld. Later op de middag zijn we aan het water gaan zitten en 's avonds zijn we uit gaan eten bij een Mexicaans restaurant. Rond een uur of negen zijn we nog richting de universiteit gelopen, omdat ik toch graag even wilde laten zien waar ik precies studeer. Ik persoonlijk vind de universiteit hier groot en qua uitstraling vrij indrukwekkend. Grappig om te merken dat mijn vriendinnen er ook zo over denken: 'Nu besef ik pas hoe jij je aan het begin gevoeld hebt als zo'n klein meisje uit Horst in zo'n reuze kasteel', aldus Marion.
Helaas is er een tijd van komen en een tijd van gaan. Zondagochtend stond in het teken van ontbijten, tassen inpakken en afscheid nemen, wat ik dit keer toch wel vrij lastig vond. Na zo'n gezellig weekend met fijne mensen om me heen vond ik het lastig om weer 'alleen' te zijn. Gelukkig zijn er dan twee gezellige huisgenoten die zorgen voor het nodige vermaak.

Aangezien het vandaag donderdag is doe ik even een 'Throwback Thursday' naar twee jaar terug, het eerste jaar dat ik aan de HAN studeerde. In dat jaar leerden ik en mijn klasgenoten Jan kennen. Jan was destijds taalassistent bij onze opleiding, hielp ons met bepaalde vakken en is met onze klas een weekje in Berlijn geweest. Enkele weken terug ontving ik van een van mijn docenten een mailtje met de vraag of ik wist dat Jan momenteel in Hannover woont en of ik het misschien leuk vond om zijn e-mail adres te hebben, zodat we misschien een keertje wat met elkaar zouden kunnen afspreken. Nadat ik Jan's mailadres ontvangen had en we heen en terug gemaild hadden om een datum te prikken, hebben Jan en ik elkaar afgelopen weekend na twee jaar tijd weer eens gezien. We zijn samen wat gaan eten bij Glüxkind en hebben veel bijgekletst. Jan's leven in Hannover, mijn leven in Hannover, de tijd aan de HAN en nog veel meer dingen zijn ter sprake gekomen. Ik moest niet vergeten om alle studenten en docenten in Nijmegen de groetjes te doen, dus bij deze!

Door de hoge temperaturen en de vele zonuren vergeet ik soms bijna dat ik hier ook nog zo nu en dan naar school moet. Mijn eerste schriftelijke uitwerking van een wetenschappelijke tekst is ingeleverd, wat betekent dat ik nog ongeveer 8 Prüfungsleistungen te gaan heb. Afgelopen zondag ben ik in het kader van de Theaterkurs naar het Schauspielhaus geweest en heb ik Maria Steward in een modern jasje gezien. Van compleet naakte mannen op de bühne, tot toneelspelers die bier uitdelen aan het publiek: Het kan hier blijkbaar allemaal! Aangezien de tekst van het stuk niet modern was, maar precies zo verteld werd, zoals Schiller het destijds opgeschreven heeft, kon ik het moeilijk volgen. Tóch vond ik het stuk vrij indrukwekkend, mede dankzij de heftige gebeurtenissen die op het podium gebeurden en de transformatie die de toneelspelers gedurende het stuk doormaakten.

Natuurlijk is de tijd in Hannover niet compleet zonder dat ik mijn ouders de stad heb kunnen laten zien. Daarom komen pap en mam zaterdagochtend in alle vroegte deze kant uit. Ze blijven tot zondagavond, dus hebben we genoeg tijd om dingen te bekijken en hier en daar een terrasje te pakken (mits het weer het toelaat ;-)). Enkele dingen staan al op de planning, net als het geweldige vaderdagscadeau wat pap te wachten staat. Wat dat zal zijn is natuurlijk nog even geheim. To be continued...

Liefs en veel groetjes!