HannoVERLIEBT!

Dag trouwe lezers van mijn blog,

De vijf maanden in Hannover zitten erop. De tijd is voorbij. Ik ben weer thuis, bevind me weer op Nederlandse bodem.

Deze laatste blogpost wil ik vooral kort houden. Ik wil iedereen laten weten dat ik een ontzettend leuke tijd in Hannover gehad heb, waarin ik veel ontzettend leuke, lieve en grappige mensen heb leren kennen die ik nooit meer zal vergeten. Ik heb veel geleerd en heb veel leuke dingen ondernomen. Ik heb mijn vakken op de uni goed afgesloten en heb hiermee 30 punten binnen weten te slepen. Al met al was het een geweldige tijd en zal ik deze vijf maanden nooit meer vergeten.

En voor jullie geldt:

BEDANKT VOOR HET LEZEN!

X

It's the final countdown...

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Beste dames en heren, jongens en meisjes, dit is officieel de laatste blog vanuit Hannover. Over twee weken bevind ik me weer op Nederlandse bodem en ben ik weer inwoonster van Horst aan de Maas. Net zoals ik in Hannover aan het begin flink moest wennen, zal het ook weer even wennen zijn wanneer ik weer thuis woon, gezellig met pap en mam onder één dak ('Milou, nou ruim ow rotzooi toch is enne kier op', 'Ik wil neet mier dat gej mej onder 't werk ligt te appen over wat we vanavond te eate kriege, dat zidde vanzelf wal'). Hoewel ik ervan overtuigd ben dat ik het leven in de stad, de mensen die ik hier heb leren kennen en het leventje dat ik hier geleid heb ga missen, kijk ik er stiekem ook wel weer naar uit om thuis nog even te kunnen genieten van een korte vakantie.

In mijn vorige blog schreef ik aan het eind dat mijn ouders langs zouden komen en dat in dat weekend zondags vaderdag zou zijn. Als verrassing voor pap hadden we die dag een rondleiding in de HDI-Arena geboekt. Dit is dé thuisbasis van voetbalclub Hannover 96. Hoewel ik echt een voetbalgroentje ben vond zelf ík de rondleiding interessant en leuk. We hebben onder andere de persruimte en een van de vele skyboxen mogen zien en hebben via de zogenaamde spelerstunnel het speelveld op mogen lopen. De man die ons rondleidde was zelf een ware Hannover 96 fan en sprak enthousiast over 'zijn' club. Dat maakt zo'n rondleiding natuurlijk ook een stuk prettiger om naar te luisteren.

Samen met pap heb ik ook een kijkje genomen in de Herrenhäuser Gärten, iets wat ik zelf voorstelde en waar mijn ouders zich nogal over verbaasde. Ze hadden nooit gedacht dat ik ooit nog eens met hen naar bloemen en planten zou gaan kijken. Waar zo'n half jaar Duitsland wel niet allemaal goed voor is... ;-)
Verder hebben we dat weekend onder andere aan de Maschsee wat gegeten en gedronken, hebben we het Neue Rathaus bezichtigd en zijn we met het unieke liftsysteem naar boven gegaan. Deze lift volgt de vorm van de koepel in plaats van centraal in het gebouw recht omhoog te gaan.
Natuurlijk heb ik mijn ouders ook de universiteit laten zien! Het was een ontzettend leuk weekend en juist daarom ook weer even lastig toen mijn ouders vertrokken.

In het weekend van 27/28 juni had ik een bruiloft in Nederland waarvoor ik even snel terug naar huis ben gegaan. Het was echt een geweldig mooie dag met prachtig weer en een prachtig bruidspaar. Erg praktisch was dat ik dit bezoekje heb kunnen combineren met een (kort) gesprekje op mijn nieuwe stageplek voor het aankomende schooljaar, het Raayland College te Venray. Het was een prettige kennismaking met mijn SPD waaruit bleek dat we beiden uitkijken naar de samenwerking en er beiden van overtuigd zijn dat dit helemaal goed gaat komen. Helaas konden we nog geen concrete afspraken maken, aangezien mijn SPD nog niet wist welke klassen zij het volgend jaar zou krijgen en welke ik dus zou kunnen overnemen. We hebben afgesproken dat we elkaar nog eens zien in de week voordat de lessen beginnen om dan even duidelijke afspraken te maken en de klassen te verdelen.

Voordat ik het vergeet zal ik ook nog een kleine update geven omtrent school. Inmiddels staat de teller op 16 studiepunten. Ik wacht nog op het punt van de grammatica (B2) toets, maar ik ga er vanuit dat ik deze wel gehaald heb. 19 juli, op een zondag, sluit ik de Theaterkurs en de Sprachrhythmuskurs af. Voor deze vakken moet ik deelnemen aan een kort theaterstuk en moet ik een tekst ritmisch voordagen. Deze twee vakken leveren mij samen 9 punten op. Het laatste vak, Klinische Entwicklungspsychologie, sluit ik op 21 juli af. Iets waar ik best wel tegenop zie, omdat ik bang ben dat het mondeling wat ik hier zal moeten doen vrij pittig gaat worden.
Wanneer ik alle vakken haal kom ik precies op 30 studiepunten uit en heb ik mijn doel behaald. Nog even goed mijn best doen en dan komt het vast en zeker allemaal goed!

De titel van deze blog maakt duidelijk dat het aftellen inmiddels begonnen is. Naar alle waarschijnlijkheid kom ik vrijdag 24 juli naar huis. Dat betekent dat het over ongeveer twee weken al zo ver is, bizar... De komende dagen staan er nog een aantal leuke dingen op de planning en zal ik afscheid moeten nemen van de mensen hier, iets waar ik op dit moment nog liever niet aan denk. Tot die tijd ga ik nog even genieten, 'relaxen' en wat dingetjes regelen die ik voor vertrek geregeld moet hebben. Wanneer ik thuis ben zal ik nog een laatste verhaaltje schrijven en daarmee mijn blog definitief afsluiten. Tot dan!

De reünie en HMH (Hannover meets Horst)

Ik begin in herhaling te vallen wanneer ik zeg dat de tijd hier ongelooflijk snel voorbij gaat, maar het is ook echt zo. Over iets meer dan een maand pak ik mijn hele hebben en houden in en vertrek ik weer richting Horst. De scheurkalender die in het begin nog zo dik leek, verandert nu in een klein, zielig stapeltje papier. De dagen binnen af te tellen; Des te meer ik me besef dat ik nog moet genieten van de tijd hier!

Twee weken geleden heeft Hannover kennis mogen maken met de meest knappe, gezellige en lieve dames uit Horst en omstreken. Mijn vriendinnen Jelske, Marion en Juul zijn een weekendje bij me op bezoek gekomen. De vrijdagavond zijn we wezen stappen wat de dag erna goed te merken was. Aangezien we rond vier uur 's nachts in bed lagen en de zaterdagochtend rond negen uur aan het ontbijt zaten, waren we zaterdag overdag niet erg veel waard (en hadden we véél te melige zin). We zijn door de stad gewandeld, hebben wat dingen bezichtigd en hebben gewinkeld. Later op de middag zijn we aan het water gaan zitten en 's avonds zijn we uit gaan eten bij een Mexicaans restaurant. Rond een uur of negen zijn we nog richting de universiteit gelopen, omdat ik toch graag even wilde laten zien waar ik precies studeer. Ik persoonlijk vind de universiteit hier groot en qua uitstraling vrij indrukwekkend. Grappig om te merken dat mijn vriendinnen er ook zo over denken: 'Nu besef ik pas hoe jij je aan het begin gevoeld hebt als zo'n klein meisje uit Horst in zo'n reuze kasteel', aldus Marion.
Helaas is er een tijd van komen en een tijd van gaan. Zondagochtend stond in het teken van ontbijten, tassen inpakken en afscheid nemen, wat ik dit keer toch wel vrij lastig vond. Na zo'n gezellig weekend met fijne mensen om me heen vond ik het lastig om weer 'alleen' te zijn. Gelukkig zijn er dan twee gezellige huisgenoten die zorgen voor het nodige vermaak.

Aangezien het vandaag donderdag is doe ik even een 'Throwback Thursday' naar twee jaar terug, het eerste jaar dat ik aan de HAN studeerde. In dat jaar leerden ik en mijn klasgenoten Jan kennen. Jan was destijds taalassistent bij onze opleiding, hielp ons met bepaalde vakken en is met onze klas een weekje in Berlijn geweest. Enkele weken terug ontving ik van een van mijn docenten een mailtje met de vraag of ik wist dat Jan momenteel in Hannover woont en of ik het misschien leuk vond om zijn e-mail adres te hebben, zodat we misschien een keertje wat met elkaar zouden kunnen afspreken. Nadat ik Jan's mailadres ontvangen had en we heen en terug gemaild hadden om een datum te prikken, hebben Jan en ik elkaar afgelopen weekend na twee jaar tijd weer eens gezien. We zijn samen wat gaan eten bij Glüxkind en hebben veel bijgekletst. Jan's leven in Hannover, mijn leven in Hannover, de tijd aan de HAN en nog veel meer dingen zijn ter sprake gekomen. Ik moest niet vergeten om alle studenten en docenten in Nijmegen de groetjes te doen, dus bij deze!

Door de hoge temperaturen en de vele zonuren vergeet ik soms bijna dat ik hier ook nog zo nu en dan naar school moet. Mijn eerste schriftelijke uitwerking van een wetenschappelijke tekst is ingeleverd, wat betekent dat ik nog ongeveer 8 Prüfungsleistungen te gaan heb. Afgelopen zondag ben ik in het kader van de Theaterkurs naar het Schauspielhaus geweest en heb ik Maria Steward in een modern jasje gezien. Van compleet naakte mannen op de bühne, tot toneelspelers die bier uitdelen aan het publiek: Het kan hier blijkbaar allemaal! Aangezien de tekst van het stuk niet modern was, maar precies zo verteld werd, zoals Schiller het destijds opgeschreven heeft, kon ik het moeilijk volgen. Tóch vond ik het stuk vrij indrukwekkend, mede dankzij de heftige gebeurtenissen die op het podium gebeurden en de transformatie die de toneelspelers gedurende het stuk doormaakten.

Natuurlijk is de tijd in Hannover niet compleet zonder dat ik mijn ouders de stad heb kunnen laten zien. Daarom komen pap en mam zaterdagochtend in alle vroegte deze kant uit. Ze blijven tot zondagavond, dus hebben we genoeg tijd om dingen te bekijken en hier en daar een terrasje te pakken (mits het weer het toelaat ;-)). Enkele dingen staan al op de planning, net als het geweldige vaderdagscadeau wat pap te wachten staat. Wat dat zal zijn is natuurlijk nog even geheim. To be continued...

Liefs en veel groetjes!

Besuch aus der Heimat

En toen waren er alweer 3 maanden voorbij, wat betekent dat ik nog maar twee maanden te gaan heb hier in Hannover. Het zelfstandig wonen gaat me goed af en het bevalt me prima. Van 'groentje' in het wassen en strijken en mam altijd lastig gevallen te hebben met mijn rotzooi, ben ik nu een ware Assepoester geworden en ziet mijn kamer er altijd op en top uit (op een kleinigheidje na dan...).

Nog steeds vind ik het veel te lastig om samen te vatten wat ik hier allemaal meemaak. Een kleine opsomming van de afgelopen weken:
Verjaardagen, avondjes gezellig met wat mensen bij elkaar zitten, school, wat drinken in de stad, uiteten, school etc. etc. Oja, en de chai lattes uitproberen die hier in de stad verkocht worden. De beste heb ik tot nu toe samen met mijn huisgenoot in Linden bij 'Gretchen' gedronken. Aanrader voor diegene die van plan is ooit richting Hannover te komen!

In het weekend van 15 t/m 17 mei heb ik mijn allereerste bezoek in Hannover mogen ontvangen. Mijn lieftallige zus en haar vriend besloten mij een weekendje te komen vergezellen. Ik heb echt een ontzettend leuk weekend gehad waarin we veel gelachen, gedronken maar vooral GEGETEN hebben. Aangezien Nathalie en Ronnie te gast waren mochten zij kiezen waar we wat zouden gaan eten. Na een aantal restaurantjes voorgesteld te hebben viel de keuze op een Italiaan waar ze belachelijk grote pizza's verkopen. Een guilty pleasure op z'n tijd kan echter geen kwaad ;-).

Op de zaterdag heb ik mijn twee Horster vrienden de stad laten zien. Van de Markthalle naar het stadion van Hannover 96, de universiteit en de Altstadt. Natuurlijk kun je Duitsland niet verlaten zonder échte Duitse kost te eten, dus stond er 's avonds een bezoekje aan het Brauhaus op de planning. Toen we later op de avond eenmaal in bed lagen en Nathalie op haar telefoon keek, zagen we dat we die dag zo'n 18.000 stappen gezet hadden. Dat compenseerde dan weer mooi met de pizza die we de avond van tevoren gegeten hadden en hoefden we ons niet schuldig te voelen over het ijs, de Schweinesteak en de Apfelstrudel die we eerder die dag gegeten hadden.

De zondagochtend hebben we nog samen ontbeten en rond 11 uur werd het tijd om afscheid te nemen en enkele dingen voor de lessen van maandag voor te bereiden, want ondanks dat ik vaak het gevoel heb dat ik in Hannover op vakantie ben, ben ik hier toch echt om te studeren.
De vakken op de universiteit gaan me goed af en zijn allemaal erg interessant. Langzaam maar zeker wordt er met docenten afgesproken hoe ik de vakken af ga sluiten. Ik merk dat veel van de docenten hier het als een 'eer' zien wanneer een buitenlandse student geïnteresseerd is in hun vak en ze laten me dan ook vaak zelf bepalen hoe ik het desbetreffende vak af wil sluiten. 18 juni heb ik mijn eerste Referat en wanneer ik deze met een 'voldoende' af kan sluiten heb ik weer 3 studiepunten binnengehaald. Behalve een Referat moet ik onder andere nog een kleine toets maken, krijg ik een mondeling waarin ik over een bepaald thema moet vertellen en moet ik een stuk tekst op muziek schrijven. Ik ga er vanuit dat ik 30 studiepunten binnen ga slepen en zal over een tijdje nog een update geven over de stand van zaken wat betreft de studiepunten.

Het is nog onduidelijk wanneer ik definitief terugkom naar Horst, maar dit zal tussen 25 en 31 juli zijn, wat betekent dat ik nog ongeveer 60 dagen hier ben. Tijd om stil te zitten is er weinig, want er staan nog een aantal leuke dingen op de planning. Zo komen nog een aantal mensen mij bezoeken, breng ik zelf waarschijnlijk nog een bezoekje aan Berlijn en heb ik in juni nog een bruiloft. Voor nu laat ik het hierbij en ga ik genieten van mijn zelfgefabriceerde studentenmaaltijdje (Mam, ik mis je macaroni en wraps! Dat is wel heel ernstig, toch?).

Tot gauw,

X

P.S. Ik krijg vaak te horen dat mensen niet op mijn verhaaltjes kunnen reageren, balen! Toch moet dit via een laptop/computer wel gaan en zou het alleen via tablets problemen op kunnen leveren. Excuses voor het ongemak.

Van Schiphol naar Enschede en kaassouflees

Hoewel de titel van deze blog zich nogal Hollands aandoet, bevind ik me nog steeds in Hannover. Om precies te zijn zo'n 68 dagen.
Inmiddels zijn er dik twee maanden voorbij en begrijp ik af en toe nog niet helemaal waar ik me van tevoren zo'n zorgen over heb gemaakt. Mijn dagelijks leven hier loopt op rolletjes en ik vermaak me prima. De lessen op de universiteit zijn goed te volgen en allemaal erg interessant. De professoren houden rekening met het feit dat Duits niet mijn moedertaal is en verlangen niet al teveel van me . Er is hier één professor die indruk echt op me wist te maken. Deze man is verantwoordelijk voor het vak 'Mündliche Kommunikation: Sprachrhythmus' en trapte zijn lessenreeks af met een zelf geproduceerde rap van zo'n 4 minuten (wellicht ook iets voor u, Theo? ;-)).
Het doel van dit vak is om de Duitse uitspraak te verbeteren en de woorden op de juiste manier te leren beklemtonen aan de hand van muziek. Klinkt leuk, is het ook! Gedurende de les worden er video-opnames gemaakt, die we naderhand met z'n allen terugkijken om op onze eigen uitspraak te reflecteren. Alhoewel dit soms nogal ongemakkelijk is, zie ik het nut er wel van in. We geven elkaar feedback en leren zo van en met elkaar.

Afgelopen week vond er hier in huis een feestje plaats. Mijn huisgenoot vierde zijn verjaardag en had zijn vrienden uitgenodigd. Eenmaal bekend dat ik uit Nederland kom werd de avond hilarisch. Duitsers Enschede, Schiphol en schoenmaat uit horen spreken na enkele biertjes gedronken te hebben is hilarisch. Minder grappig wordt het wanneer zij hun Duitse vocabulaire tevoorschijn toveren en mij lastig vallen met woorden als 'Donaudampfschifffahrtselektrizitätenhauptbetriebswerkbauunterbeamtengesellschaft'. Grappig blijft blijkbaar ook dat ik het woord 'Maschsee' niet uit kan spreken. Het uitspreken van de letters 'schs' voelt gewoon onnatuurlijk aan en inmiddels ik heb de hoop opgegeven. Enschede zal Enjèdè blijven, Schiphol Skiphool en Maschsee onuitspreekbaar.

Enkele weken terug heb ik mega toevallig een Duits meisje leren kennen, die echter in Groningen studeert. Lena is haar naam en wat misschien nóg toevalliger is, is dat zij dit semester ook Sonderpädagogik studeert, min of meer bij mij in de straat woont en vloeiend Nederlands kan praten. Tóch spreken we Duits met elkaar, omdat dit voor mij natuurlijk een goede oefening is.
Aangezien Lena zo'n 3 jaar in Nederland gewoond heeft en net als ik gek is op ongezond Nederlands eten, hebben we afgelopen week besloten kaassouflées te bakken. Weg met de quinoa, gojibessen en havermout, maar 'gewoon' een ordinaire Nederlandse kaassouflée (helaas wel uit de pan in plaats van uit de friteuse....). Behalve dat we samen eten, zitten we vaak aan de Ihme in het zonnetje, die inmiddels regelmatig schijnt hier.

Het wonen in deze grote stad verbaasd me ieder dag opnieuw. Ik fiets verschillende routes naar school, ontdek nieuwe plekjes die de stad te bieden heeft en zie elke dag weer nieuwe dingen, die me eerder nog niet opgevallen zijn. Ik voel me zo nu en dan toerist in eigen stad.
Eerder dacht ik altijd dat ik later in Horst zou blijven wonen, klein maar fijn. Inmiddels ben ik er achter gekomen dat de stad zoveel meer te bieden heeft dan een dorp. Omdat op iedere straathoek wel wat gebeurt, het feit dat niet iedereen elkaar kent en omdat hier zoveel meer te beleven valt dan in een dorp, kan ik me goed voorstellen dat ik later nog een keer het onbekende op zoek en richting de stad vertrek. 'Later als ik groot ben' is nog ver weg, dus eerst focussen op het succesvol afronden van dit buitenlandsemester en genieten van mijn tijd in Hannover.

De komende tijd staan er nog een aantal dingen op de planning. Mijn zus en haar lieftallige vriend komen volgend weekend bij me op bezoek. Eindelijk kan ik bekenden hier later zien waar ik op dit moment leef en hoe Hannover er precies uitziet. Het is vreemd om met mensen over mijn leven hier te praten zonder dat zij zich er een beeld bij kunnen vormen. Daar zal vanaf het volgend weekend dus verandering in komen! Met Pinksteren heb ik 10 dagen vrij en zal ik een spoedbezoekje aan Nederland brengen. Ik ben van plan in een van de komende weekenden een weekendje richting Berlijn te gaan en wil ook graag nog een bezoekje aan Bremen (of Hamburg, of beide?) brengen. Genoeg plannen voor de komende tijd dus, waardoor ik niet bang ben me hier te vervelen. Voor nu laat ik het hierbij en ga ik snel mijn kamer poetsen en wasjes draaien. Want behalve studente, huisgenote, vriendin en Nederlandse ben ik hier ook zo nu en dan ook een klein beetje huisvrouw. Tsja, een kleinigheidje houd je toch ;-)

Max Verstappen, eat your heart out!

Dag lieve familie, vrienden en bekenden (zeg vriendinnen, lezen jullie deze blog überhaupt wel of hebben jullie het te druk met bonnen vangen bij de Lange en feestjes te vieren zonder mij?),

Ik heb gewacht met het schrijven van dit berichtje totdat ik wat meer zou kunnen vertellen over onder andere mijn vakkenpakket en zaken die zich op de universiteit afspelen, omdat de grootste reden waarom ik in Duitsland ben tóch mijn studie is. Het juiste moment is nu aangebroken, want dames en heren: Das Sommersemester 2015 hat angefangen en daarmee de bureaucratische rompslomp ook, want jeetje, die Duitsers kunnen er wat van.

Zoals ik in mijn vorige bericht aangaf, ben ik een weekje in Nederland geweest. De heenreis was om het kort te houden dramatisch. Mijn trein reed niet in verband met een ontzettend heftige lentestorm, die door de DWD (het Duitse KNMI) zelfs werd uitgeroepen tot orkaan, die de naam Niklas gekregen heeft. Omdat ik toch graag naar huis wilde, ben ik aan een informatiepunt wat duidelijkheid gaan vragen (na zo'n anderhalf uur in de rij te hebben gestaan). De dame bij het informatiepunt wist me te vertellen dat het treinverkeer minimaal een dag plat zou liggen en dat ik er maar vanuit moest gaan dat mijn trein pas over twee dagen weer volgens het normale traject zou rijden. Daar stond ik dan met mijn koffer ingepakt op Hannover Hauptbahnhof en het treinticket in mijn rugzak. Na overleg met het thuisfront hebben pap en mam besloten me diezelfde avond nog op te halen. Bij deze wil ik nog een speciaal dankwoordje aan vaders uitbrengen, wat ook de titel van dit verhaaltje zal verklaren. Pap heeft ondanks het ontzettend slechte weer zo'n 6 uur achter elkaar achter het stuur gezeten om mij op te halen en heeft er voor gezorgd dat ik veilig en wel eventjes in Horst kon zijn. Dus Max Verstappen, Eat your heart out! Het was fijn om alle mensen die ik lief, leuk en knap vind weer even gezien te hebben en om weer eventjes op stap te kunnen gaan met mijn vriendinnen.

Hoewel ik voor vertrek redelijk goed op papier had staan welke vakken ik hier aan de universiteit zou willen volgen, bleek dit bij terugkomst toch iets anders te zijn. De vakken die ik had uitgekozen bleken zich bij nader inzien qua tijd te overlappen en dat betekende dat er keuzes gemaakt moesten worden. Laat ik daar nu net zo'n held in zijn. Ook bleek dat het FSZ van de universiteit (Fachsprachenzentrum. Soort van faculteit voor buitenlandse studenten) nog een aantal interessante en leuke vakken in de aanbieding had, wat resulteerde in een ontzettende chaos, het compleet omgooien van mijn rooster en uiteindelijk nóg meer keuzes maken. Uiteindelijk heb ik op dit moment 8 vakken uitgekozen en leveren deze vakken mij 34 studiepunten op (hier zijn de 4 punten van de taalcursus bij inbegrepen). Ruim voldoende dus!

Voor alle docenten in Nijmegen: Het lijstje met vakken ziet er als volgt uit:

- Der gestörte Unterricht -> Sonderpädagogik

- Deutsch als Fremd- und Zweitsprache (theorie) -> Germanistik

- Deutsche Wirtschaftssprache (B1) -> Fachsprachenzentrum (Waarschijnlijk wordt er gedacht; Huh? Economische taal? Na de eerste les kan ik echter zeggen dat deze cursus er voor zorgt dat mijn woordenschat enorm vergroot wordt. De docente is ontzettend goed en ik leer veel van haar en van mijn medestudenten, die toch wat beter thuis zijn in de economie dan ik. Deze cursus werd mij aangeraden door de docente van de taalcursus die ik eerder gevolgd heb, omdat zij van mening was dat ik veel zou kunnen leren van taalcursussen, die zich op bepaalde vakgebieden richten. Dit is ook zeker zo!)

- Einführung in die Sprachdidaktik -> Germanistik

- Emotionale Entwicklung -> Pädagogische Psychologie

- Klinische Entwicklungspsychologie -> Sonderpädagogik

- Mündliche Kommunikation mit Methoden des Theaters (B2) -> Fachsprachenzentrum

- Mündliche Kommunikation: Sprachrhythmus (B2) -> Fachsprachenzentrum

Zoals het er nu naar uitziet worden dit de vakken die op mijn Learning Agreement komen te staan. In de loop van volgende week kunnen er nog 1/2 vakken bijkomen. Minder zullen het er in ieder geval niet worden.

Natuurlijk ben ik bij terugkomst in Hannover niet alleen bezig geweest met school, maar heb ik ook genoten van de vrije tijd hier. Ik ben onder andere een kijkje gaan nemen bij het zogenaamde 'Frühlingsfest', dat ieder jaar in Hannover gevierd wordt. Dit Frühlingsfest is te vergelijken met een kermis en wat misschien nog veel belangrijker is om te vermelden: Er was veel lekker eten (in Duitse porties ;-)). Aan het eind van de avond vond er een grote vuurwerkshow plaats. Hoewel ik geen fotograaf ben, vond ik onderstaande foto wel het delen waard...

Een tijdje terug heb ik samen met andere Erasmusstudenten het Sprengel Museum bezocht. Dit was een opdracht vanuit de taalcursus. Het museum zelf is erg mooi, licht en groot. Toch was de sushi die we daarna aten nog veel mooier en lekkerder!

Het is een fijn gevoel dat er beter weer op komst is. Afgelopen woensdag was het zo'n 24 graden in Hannover en kon ik 's ochtends zonder jas richting de universiteit fietsen. Langzaam maar zeker leer ik hier ook steeds meer mensen kennen en ben ik er achter gekomen dat Duitsers veel minder gesloten zijn als ik in eerste instantie dacht. Zodra ik tijdens de les vertel dat ik uit Nederland kom en een semester aan de universiteit van Hannover zal studeren, spreken me gedurende de les of zelfs na de les studenten aan die geïnteresseerd zijn in wat ik precies in Hannover doe, hoe lang ik blijf, waar ik Duits heb leren spreken en waar ik Nederland ik precies vandaan kom. Zodra ik vertel dat ik uit de buurt van Venlo kom is dat een regelrechte teleurstelling. Alleen Amsterdam schijnt hier 'geil' te zijn.

Het gaat zoals jullie horen allemaal zijn gangetje hier en hoewel er ook zeker tijdens zijn dat ik het thuisfront mis, zie ik de komende tijd positief tegemoet!

x

'I want to ride a bicycle'

Omdat mij al enkele keren gevraagd werd wanneer ik het thuisfront weer zou voorzien van een kleine update: Nou, hier komt ‘ie hoor!

Inmiddels woon ik alweer bijna vier weken in Hannover en ‘die Zeit vergeht wie im Flug’, oftewel: Ik heb me nog geen moment verveeld!

Ik vind het nogal lastig om de afgelopen drie weken in één bericht samen te vatten, omdat er veel gebeurd is en ik veel dingen gezien en gedaan heb. Toch zal ik een poging wagen en hoop jullie hiermee voldoende te informeren.

Wat is er in de afgelopen tijd allemaal gebeurd en wat heb ik ondernomen?

1. Met stipt op nummer 1. IK HEB SUSHI GEGETEN! Ieder die mij goed kent weet dat ik gek ben op lekker eten en dat sushi mijn grote verslaving en grote liefde is. Toen de keuze voor Hannover gemaakt was brak me het zweet dan ook spontaan uit. 5 Maanden in Hannover staat namelijk gelijk aan 5 maanden geen Sushimi, Sumo, Izumi en MoJo. Tóch heb ik in Hannover een waardige vervanger weten te vinden en ben ik hier samen met Anika en Lena gaan eten. 

2. Wilhelm Busch Museum. Mocht je een keer in Hannover zijn en geïnteresseerd zijn in karikatuur en tekenkunst, dan moet je zeker een bezoekje aan het Wilhelm Busch museum brengen! Geweldig mooi en je zult er zeker geen spijt van krijgen. Zelf heb ik een zondagmiddag doorgebracht in dit museum en ik vond het zeker de moeite waard.
3. Het in elkaar zetten van de beruchte Ikea bureaustoel. Toen ik in Hannover aankwam, kwam ik tot de ontdekking dat mijn bureaustoel nogal onpraktisch en niet comfortabel zat, met als gevolg ontzettend veel rugpijn. Aangezien er een Ikea in Hannover ligt (al lijkt het de andere kant van de wereld te zijn, jeetje, wat een stuk rijden) en mijn huisgenoot Nils toevallig een auto tot zijn beschikking had, heb ik besloten een nieuwe stoel te kopen. Samen met Nils ben ik op pad gegaan en ben ik bij de Ikea geslaagd. Echter staat Ikea bekend om de bouwpakketten, zo ook deze stoel. Bij thuiskomst kreeg ik een gereedschapskist in mijn handen gedrukt en ben ik zelf aan de slag gegaan om deze stoel in elkaar te zetten. Dit was toch lastiger dan verwacht, aangezien ik twee linker handen heb en de beschrijving bestond uit vijf afbeeldingen, mega onpraktisch. Uiteindelijk is het me tóch gelukt en typ ik dit verslag, zittend op een koninklijke troon.

4. 'I want to ride a bicycle'. Nee, ik heb geen bezoekje gebracht aan een Queen tribute band, maar ik citeerde mijn Griekse vriend Vasilhs, die ik heb leren fietsen. Na wat vallen en opstaan fietst Vasilhs inmiddels beter dan menig Nederlander.

5. Taalcursus. Behalve dat ik hier veel vrije tijd heb, ben ik de afgelopen tijd ook braaf naar de taalcursus gegaan. Inmiddels zit de cursus er zo goed als op en ben ik verzekerd van 4 studiepunten. De cursus duurt tot en met 31 maart, wat betekent dat het er zo goed als op zit. Morgen bezoeken we  samen met onze docente het Sprengel Museum en maandag en dinsdag zullen in het teken staan van dingen afronden.

Inmiddels ben ik ook begonnen met het samenstellen van mijn vakkenpakket en ben ik er achter gekomen dat dit toch wel vrij ingewikkeld is. Veel vakken zitten al ‘vol’ en er zijn lange wachtlijsten voor deze vakken met als gevolg dat ik alle professoren een mailtje moet sturen met de vraag of ik wellicht, héél misschien, als het mogelijk zou zijn, deel mag nemen aan hun vak. Ondanks dat het samenstellen nogal lastig is, zijn de professoren hier allemaal ontzettend behulpzaam en doen hun best om het allemaal wat makkelijker voor me te maken. Fingers crossed en hopen dat ik uiteindelijk een lesrooster krijg met vakken die interessant zijn en waar ik tijdens mijn studie in Nederland ook nog het een en ander aan kan hebben… Even afwachten dus!

Aangezien mijn semester pas op 13 april start en ik op 31 maart al klaar ben met de taalcursus, breng ik in de tussentijd een bezoekje aan Nederland. Behalve dat ik blij ben om mijn ouders, Nathalie en Ronnie, mijn vriendinnen en half Horst a/d Maas weer te zien, kijk ik (serieus!) het meest uit naar een frietje met mayonaise en een kroket. Eens een Hollander, altijd een Hollander.... ;-)