Ik heb gewacht met het schrijven van dit berichtje totdat ik wat meer zou kunnen vertellen over onder andere mijn vakkenpakket en zaken die zich op de universiteit afspelen, omdat de grootste reden waarom ik in Duitsland ben tóch mijn studie is. Het juiste moment is nu aangebroken, want dames en heren: Das Sommersemester 2015 hat angefangen en daarmee de bureaucratische rompslomp ook, want jeetje, die Duitsers kunnen er wat van.
Zoals ik in mijn vorige bericht aangaf, ben ik een weekje in Nederland geweest. De heenreis was om het kort te houden dramatisch. Mijn trein reed niet in verband met een ontzettend heftige lentestorm, die door de DWD (het Duitse KNMI) zelfs werd uitgeroepen tot orkaan, die de naam Niklas gekregen heeft. Omdat ik toch graag naar huis wilde, ben ik aan een informatiepunt wat duidelijkheid gaan vragen (na zo'n anderhalf uur in de rij te hebben gestaan). De dame bij het informatiepunt wist me te vertellen dat het treinverkeer minimaal een dag plat zou liggen en dat ik er maar vanuit moest gaan dat mijn trein pas over twee dagen weer volgens het normale traject zou rijden. Daar stond ik dan met mijn koffer ingepakt op Hannover Hauptbahnhof en het treinticket in mijn rugzak. Na overleg met het thuisfront hebben pap en mam besloten me diezelfde avond nog op te halen. Bij deze wil ik nog een speciaal dankwoordje aan vaders uitbrengen, wat ook de titel van dit verhaaltje zal verklaren. Pap heeft ondanks het ontzettend slechte weer zo'n 6 uur achter elkaar achter het stuur gezeten om mij op te halen en heeft er voor gezorgd dat ik veilig en wel eventjes in Horst kon zijn. Dus Max Verstappen, Eat your heart out! Het was fijn om alle mensen die ik lief, leuk en knap vind weer even gezien te hebben en om weer eventjes op stap te kunnen gaan met mijn vriendinnen.
Hoewel ik voor vertrek redelijk goed op papier had staan welke vakken ik hier aan de universiteit zou willen volgen, bleek dit bij terugkomst toch iets anders te zijn. De vakken die ik had uitgekozen bleken zich bij nader inzien qua tijd te overlappen en dat betekende dat er keuzes gemaakt moesten worden. Laat ik daar nu net zo'n held in zijn. Ook bleek dat het FSZ van de universiteit (Fachsprachenzentrum. Soort van faculteit voor buitenlandse studenten) nog een aantal interessante en leuke vakken in de aanbieding had, wat resulteerde in een ontzettende chaos, het compleet omgooien van mijn rooster en uiteindelijk nóg meer keuzes maken. Uiteindelijk heb ik op dit moment 8 vakken uitgekozen en leveren deze vakken mij 34 studiepunten op (hier zijn de 4 punten van de taalcursus bij inbegrepen). Ruim voldoende dus!
Voor alle docenten in Nijmegen: Het lijstje met vakken ziet er als volgt uit:
- Der gestörte Unterricht -> Sonderpädagogik
- Deutsch als Fremd- und Zweitsprache (theorie) -> Germanistik
- Deutsche Wirtschaftssprache (B1) -> Fachsprachenzentrum (Waarschijnlijk wordt er gedacht; Huh? Economische taal? Na de eerste les kan ik echter zeggen dat deze cursus er voor zorgt dat mijn woordenschat enorm vergroot wordt. De docente is ontzettend goed en ik leer veel van haar en van mijn medestudenten, die toch wat beter thuis zijn in de economie dan ik. Deze cursus werd mij aangeraden door de docente van de taalcursus die ik eerder gevolgd heb, omdat zij van mening was dat ik veel zou kunnen leren van taalcursussen, die zich op bepaalde vakgebieden richten. Dit is ook zeker zo!)
- Einführung in die Sprachdidaktik -> Germanistik
- Emotionale Entwicklung -> Pädagogische Psychologie
- Klinische Entwicklungspsychologie -> Sonderpädagogik
- Mündliche Kommunikation mit Methoden des Theaters (B2) -> Fachsprachenzentrum
- Mündliche Kommunikation: Sprachrhythmus (B2) -> Fachsprachenzentrum
Zoals het er nu naar uitziet worden dit de vakken die op mijn Learning Agreement komen te staan. In de loop van volgende week kunnen er nog 1/2 vakken bijkomen. Minder zullen het er in ieder geval niet worden.
Natuurlijk ben ik bij terugkomst in Hannover niet alleen bezig geweest met school, maar heb ik ook genoten van de vrije tijd hier. Ik ben onder andere een kijkje gaan nemen bij het zogenaamde 'Frühlingsfest', dat ieder jaar in Hannover gevierd wordt. Dit Frühlingsfest is te vergelijken met een kermis en wat misschien nog veel belangrijker is om te vermelden: Er was veel lekker eten (in Duitse porties ;-)). Aan het eind van de avond vond er een grote vuurwerkshow plaats. Hoewel ik geen fotograaf ben, vond ik onderstaande foto wel het delen waard...
Een tijdje terug heb ik samen met andere Erasmusstudenten het Sprengel Museum bezocht. Dit was een opdracht vanuit de taalcursus. Het museum zelf is erg mooi, licht en groot. Toch was de sushi die we daarna aten nog veel mooier en lekkerder!
Het is een fijn gevoel dat er beter weer op komst is. Afgelopen woensdag was het zo'n 24 graden in Hannover en kon ik 's ochtends zonder jas richting de universiteit fietsen. Langzaam maar zeker leer ik hier ook steeds meer mensen kennen en ben ik er achter gekomen dat Duitsers veel minder gesloten zijn als ik in eerste instantie dacht. Zodra ik tijdens de les vertel dat ik uit Nederland kom en een semester aan de universiteit van Hannover zal studeren, spreken me gedurende de les of zelfs na de les studenten aan die geïnteresseerd zijn in wat ik precies in Hannover doe, hoe lang ik blijf, waar ik Duits heb leren spreken en waar ik Nederland ik precies vandaan kom. Zodra ik vertel dat ik uit de buurt van Venlo kom is dat een regelrechte teleurstelling. Alleen Amsterdam schijnt hier 'geil' te zijn.
Het gaat zoals jullie horen allemaal zijn gangetje hier en hoewel er ook zeker tijdens zijn dat ik het thuisfront mis, zie ik de komende tijd positief tegemoet!
x
